
با وجود سیگنالهای مثبت از *مذاکرات* ایران و آمریکا، *بازار ارز* همچنان در برابر کاهش مقاومت نشان میدهد. *نرخ دلار* در بازار آزاد در محدوده ۸۳ هزار تومان ثابت مانده است و به نظر میرسد نقش *مرکز مبادله* در این مقاومت بیش از سایر عوامل است.
پیش از این و پس از آغاز دور نخست *مذاکرات* غیرمستقیم، *نرخ دلار* ریزش قابل توجهی تا محدوده ۷۰ هزار تومان را تجربه کرده بود. فعالان بازار انتظار داشتند با تداوم گفتوگوها و سیگنالهای مثبت سیاسی، این روند نزولی ادامه یابد.
مقاومت بازارساز در برابر کاهش نرخ
اما شواهد میدانی حاکی از مقاومت *بازارساز* در برابر کاهش بیشتر قیمتها بود. با وجود افت *دلار* آزاد، *نرخ ارز* رسمی در *مرکز مبادله* و بازار تجاری تغییر محسوسی نکرد. بسیاری از کارشناسان و فعالان بازار بر این باورند که حفظ *شکاف قیمتی* قابل توجه بین بازار آزاد و نرخ رسمی، هدفی از پیش تعیین شده است.
الگوی تکراری در بازارهای ارزی
این الگو در دورهای بعدی *مذاکرات* نیز تکرار شد؛ سیگنالهای مثبت سیاسی نتوانست بر اراده *بازارساز* در حفظ سطوح قیمتی غلبه کند و *دلار* مسیر کاهشی را پی بگیرد. این موضوع پرسش جدی را مطرح میکند که چرا واکنش *مرکز مبادله* و *بازارساز* به کاهش *نرخ دلار* در بازار آزاد کُند و با اکراه صورت میگیرد. برخی کارشناسان حفظ این *شکاف قیمتی* را برای گروهی از ذینفعان جذاب میدانند.
لزوم شفافیت و حمایت از پول ملی
اکنون که دور جدید *مذاکرات* در پیش است، انتظار میرود *بازارساز* با شفافیت و با اولویت منافع ملی، برای تقویت *ریال* و مهار *نرخ ارز* تلاش کند و صرفاً دنبال منافع نهادهای خاص نباشد. مهار واقعی *نرخ ارز* و افزایش ارزش پول ملی، ضرورتی است که امروز بیش از هر زمان دیگری احساس میشود.
این پایداری نرخ، میتواند بر هزینههای واردات و صادرات و نیز انتظارات تورمی در جامعه تاثیرگذار باشد.